ANTİOKHEİA SESLENDİ

Hey Yalvaçlılar!

Farkımda mısınız?

Hemen arkanızda duruyorum.

Şatafatlı yaşantınıza kaptırıp kendinizi,

Sırtınızı bana dönerek

Beni görmezden gelerek

Ören, virane diyerek

Yeni bir şey yaptığınızı mı sanıyorsunuz.

Sahip olduklarınıza bakarak aldanmayın.

Her şeyin fani olduğunun ispatı benim.

Verimli tarlalarım, serin yaylalarım vardı.

Koyun sürüleri sardı mı Sultan Dağlarını

Gökyüzü, yeryüzüne kavuşurdu.

Esnaflar dükkânlarını şen şakrak açardı.

Demirciler örsünü döver

Hallaçlar yün savururdu.

Her köşe başında

Soğuk sulu çeşmelerden

Genç kızlar testilerle su taşırdı.

Çocukların mutluluk çığlıkları

Kuş seslerine karışırdı.

Benim de sokaklarımda

Belediye başkanları, Valiler

İmparatorlar yürüdü.

Güçlü orduları, demir silahları vardı.

Silah kuşandı mı süvariler yayalar

Yer gök titrerdi ayak sesinden

Etrafımı kalın surlarla çevirdiler.

Kendilerini ölümsüz ve ebedi sandılar

Hiçbirisi zamana karşı duramadı.

Depremler, salgın hastalıkları

Savaşlar ve yaşlılık,

Zamanı gelen gitmek zorunda kaldı.

Gelen yeniler benden ders almadı.

Onlarda ataları gibi yok olup gitti.

Haykırdım, yalvardım

Sesimi duymadılar

İnsanlara çocuklara kıydılar

Her gelen aynı şeyleri yaptı.

Sandılar ki her şeye akılları eriyor

Yaptıkları her şey doğru,

Kibirlendiler, başkalarını küçük gördüler

Hiçbiri, ölümün soğuk pençesinden kurtulamadı.

Acılarım, mutluluklarım hikâyelerim içimde,

Toprak bağrına aldı beni

Küllendi ateşim otlar bitti üzerimde

Derken “Siz” geldiniz yanı başıma

Kendinizden inancınızdan emin

Küllerimin üzerine bir kent kurdunuz.

Çok heyecanlandım,

Bu sefer başka olacak sandım.

Yeni evler, dükkânlar

Derken zenginlik geldi.

Her şey eskiye döndü.

Ölüm unutuldu, kötülük baş gösterdi.

Ardınıza dönüp hiç bakmadınız.

Bendeki tecrübeyi hikâye sandınız.

Çokbilmişler her dönem caka satar

Bendeki tecrübede geleceğiniz yatar.

Farkımda değilsiniz

Hemen arkanızdayım

Ben hem geçmiş hem de geleceğim.